هشدارهای بهداشتی روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان مازندران در خصوص بیماری لمپی اسکین
بیماری «لمپی اسکین» یک بیماری پوستی با سرعت انتشار بالا در گاو بوده که اخیراً با ورود این بیماری در چند استان غربی کشور با کاهش تولیدات دامی، ضایعات پوستی و تلفات در جمعیت گاوی خسارتهای سنگین اقتصادی را به جمعیت دامی وارد نموده است . عامل انتقال این بیماری یک ویروس است که علاوه بر انتقال بیماری از طریق تماس با گاوهای بیمار و محصولات خام دامی آلوده به ویروس، از طریق گزش حشرات نظیر پشه ها و مگس های خونخوار به طور مکانیکی نیز امکان پذیر می باشد . اقدامات قرنطینهای، منع جابهجایی دام در مناطق در گیر و آلوده، ضدعفونی تجهیزات و وسایل مورد استفاده در دامداری و مجتمعهای دامپروری، کنترل جمعیت پشههای ناقل توسط سموم و حشره کشهای مناسب، اعمال اقدامات بهداشتی درخصوص بهسازی محیط و جایگاههای نگهداری دام، پرهیز از خرید و فروش دام خارج از کنترل دامپزشکی و عدم انتقال دام بدون مجوز بهداشتی- قرنطینه ای و... را می توان از راههای کنترل و پیشگیری از این بیماری بیان داشت. باتوجه به نقش مهم حشرات گزنده در انتقال این بیماری، کنترل جمعیت این حشرات از طریق سمپاشی و نظافت محیط دامداریها، کمک شایانی به کنترل بیماری میکند . آموزش دامداران و افزایش سطح آگاهی آنها در مورد اجرای راهکارهای کنترل و پیشگیری بیماری یکی از مؤثرترین روشهای مبارزه با این بیماری محسوب میگردد .
چند نکته مهم در خصوص بیماری لمپی اسکین
- لمپی اسکین یک بیماری ویروسی مختص گاو می باشد .
- علائم این بیماری شامل : تب ، ندول و زخم در ناحیه پوست سر ، شانه ، ران و پرینه ، کاهش شیر و تولیدات دامی ، ترشح از بینی و ترشح بزاق بیش از حد ، ذات الریه ، افسردگی ، بی اشتهایی ، ورم پستان و دست و پا دچار ادم گردیده و حیوان تمایل به حرکت ندارد.
- انتقال بیماری از طریق نیش حشرات بخصوص پشه و نیز با خوردن آب و غذای آلوده به بزاق حیوان آلوده صورت میگیرد.
- مبارزه با حشرات بویژه سمپاشی اماکن دامی و جمع آوری کود از راههای کنترل بیماری است.
- برای جلوگیری از وقوع و اشاعه بیماری از ورود دام جدید به دامداری تا اطلاع ثانوی جدا خودداری شود .
- هر گونه وقوع بیماری و موارد مشکوک و یا رویت علائم بالا سریعاً موضوع را به ادارات دامپزشکی شهرستان مربوطه اطلاع دهید .
- جهت پیشگیری از بیماری ضدعفونی وسائل و اماکن دامی حائز اهمیت است.
- این بیماری درمان ندارد ، ولی درمان قوی آنتی بیوتیک ممکن است از عفونتهای ثانویه جلوگیری کند.
- حیوانات تلف شده باید بطور مناسب دفن شده و لوازم و وسایل حمل و نقل بطور کامل تمیز و ضدعفونی شوند.
- محل تجمع ویروس : پوست ، ضایعات پوستی ، بزاق ، ترشحات چشم و بینی ، شیر و اسپرم ، دهان ، مقعد ، پستان و دستگاه تناسلی میباشد.
- در صورت نقل و انتقال دام ضمن مراجعه به ادارات دامپزشکی پس از اطمینان از سلامت گله با اخذ مجوز حمل بهداشتی دام با خودروهای مخصوص این کار صورت پذیرد .
روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان مازندران
نظر دهید